ซาไก ยูไนเต็ด Sagai United [2004]

[Blueshio]

ชื่ออื่นๆ : Sagai United
ชื่อไทย : ซาไก ยูไนเต็ด
ผู้กำกับ : สมจริง ศรีสุภาพ
ผู้แต่ง : สมภพ เวชชพิพัฒน์
วันเข้าฉาย : 02/12/2004
ประเภท : Comedy, Sport
ความยาว : 105 นาที
เรท : เรท G
สถานที่ถ่ายทำ : Thailand
ภาษา : ไทย


เนื้อเรื่องย่อ
เซียนบอลนิรนามกล่าวไว้ว่า Every underdog has its day… กระทั่งทีมกระจอกที่สุด...ก็ยังมีวันของมัน

การแข่งขันฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานปีนี้ ไม่เหมือนปีไหน เมื่อปรากฏชื่อ “ซาไกยูไนเต็ด” ทีมฟุตบอลโนเนมลงแข่งขัน ภายใต้การคุมทีมของ “เปาตุ๊” (รับบทโดย พงษ์พัฒน์ วชิระบรรจง) อดีตกรรมการบอล ที่โดนพิษพนันบอลจนต้องเลิกอาชีพ ตามปกติ ชาวเผ่าซาไก หรือที่เรียกติดปากกันว่า “เงาะ” จะไม่ชอบการเดินทางไกล ไม่นิยมคบหาคนภายนอก แต่ครั้งนี้นักเตะสิบเอ็ดตัวดำๆ ยอมเดินทางไกล ออกจาก อ.ธารโต จ.ยะลา เป็นครั้งแรกในชีวิต เพราะหวังจะชิงชัยคว้าถ้วยแชมป์ฟุตบอลพระราชทาน นำทีมโดย”มะม่วง” (รับบทโดย สำฤทธิ์ ไมเคิลเซน) กัปตันทีมซาไกยูไนเต็ด ลูกชายคนโตของหัวหน้าเผ่า เป็นผู้แบกรับความหวังที่จะเอาถ้วยแชมป์กลับมาหมู่บ้านให้จงได้

นอกจากฝีเท้าถึง (แต่ดันไม่รู้ตัว) พลพรรคนักเตะ”ซาไกยูไนเต็ด” แต่ละคนยังพกเอาบุคลิกใสซื่อ เฉพาะตัวไม่มีใครเหมือน อย่าง “กระซู่” (รับบทโดย คมสันต์ ศรีธารโต) กองหน้าสุดหล่อ (ในสายตาตัวเอง) ชอบหญิงเป็นที่สุด, “ลูกยาง” (รับบทโดย อรรถพล ทองคง) กองหลังลมกรด อ่านทางบอลขาด แต่ขี้กลัวสุดๆ แค่ข้ามถนนยังกลัว แล้วจะไปเสียบบอลคู่ต่อสู้อย่างไรไหว, “พลิ้ว” (รับบทโดย รุสมีห์ ลอเด็ง) มิดฟิล์ดจอมเลี้ยงลูก ขี้เล่นเกินเหตุ จนก่อเรื่องบ่อยๆ ฯลฯ

พอเริ่มทัวร์นาเม้นท์การแข่งขัน แฟนบอลที่เคยคุ้นตากับร่างสูง ล่อ ทรงผมล้ำสมัยของเดวิด เบคแฮม เป็นต้องอึ้งเมื่อได้เห็นพลพรรคนักเตะทีมซาไกยูไนเต็ด แต่ละคนที่วิ่งอาดๆลงสนามมา ทุกคนล้วนแต่ตัวดำเมี่ยม ล่ำบึกบึน ผมหยิกหยอย นักเตะตัวสูงกว่าต้นหญ้าในสนามนิดเดียว (ล้อเล่นน่ะ ทดลองดูว่า คุณตั้งใจอ่านหรือเปล่า? ที่จริงพวกซาไกสูงกว่าต้นหญ้าหลายคืบอยู่) แต่พอกรรมการเป่านกหวีดเท่านั้น เซียนบอลทุกสำนักชี้ตรงกันว่า ฝีเท้าทีมซาไกยูไนเต็ด นี่มันสวรรค์ส่งมาเกิดชัดๆ ฟอร์มการเล่นของทีม ซาไกยูไนเต็ด สะกดสายตาทุกคู่ในสนาม พวกเขาโชว์ฝีเท้าการถล่มประตูด้วยลูกยิงสุดประหลาดไม่ซ้ำแบบใคร ลีลาเลี้ยงลูกของทีมซาไกยูไนเต็ด เป็นที่ฮือฮาของสื่อมวลชนทุกแขนง จนพวกเขาได้รับเชิญไปออกทีวี.ทุกช่อง พูดง่ายๆ คือ “ดัง” นั่นเอง เพราะภาพลักษณ์ของทีมที่ดูกระจอกมากๆ อาจจะเข้าติดอันดับกระจอกที่สุดในโลก ชัยชนะแต่ละนัดของทีมซาไกยูไนเต็ด ไม่ใช่แค่พลิกล็อกทำเอาเซียนพนันกระเป๋าฉีกเท่านั้น แต่กระทั่ง เปาตุ๊ หัวหน้าสต๊าฟโค้ช (ที่จริงมีคนเดียว) ก็พลอยเกิดอาการ “ตูอยากตายยยยยย” ไปด้วย เพราะดันไปแทงเดิมพันทีมคู่ต่อสู้เอาไว้กับเขาเหมือนกัน

ใกล้เข้ารอบชิงชนะเลิศเข้ามาทุกที คู่ต่อสู้เป็นทีมเต็งจ๋า ชนิดเซียนบอลทุกสำนักฟันธงว่า นอนมาตั้งแต่ในมุ้ง เปาตุ๊เองก็คิดหาหนทางจะให้ทีมซาไกยูไนเต็ดแพ้ให้จงได้ เพราะหนนี้กะถอนทุนคืนในนัดเดียว แต่เปาตุ๊จะทำอย่างไรดี ? พวกเขาจะงัดเอาความเป็น “ซาไกยูไนเต็ด” ออกมาต่อสู้ได้หรือไม่? ศรัทธาของมะม่วงจะบรรลุผลได้หรือ? ความหวังจะคว้าถ้วยแชมป์กลับไปยังหมู่บ้านจะเป็นจริงไหม? ทั้งหมดนี้ ขึ้นอยู่กับ “สองตีนดำๆ” ของพวกเขาเท่านั้น...… ใครจะรู้…บางครั้ง “ศรัทธา” ก็บรรลุได้ด้วยการเตะ!